Prości dla swoich zbyt trudni dla obcych

gawlik

Skończyła się nasza liga: Zagłębie Lubin odebrało puchar za mistrzostwo kraju, a „We are the champions” zostało zagłuszone przez gromkie : „Złodzieje, złodzieje”. Prasa sportowa w całym kraju prześciga się teraz w tworzeniu jedenastek sezonu, umieszczając w nich graczy Zagłębia, BOTu, Legii, ewentualnie Wisły, Lecha czy Korony. Ale spójrzmy nieco szerzej: w zakończonym sezonie ze świetnej strony pokazało się również jedenastu piłkarzy zespołów słabszych. I to właśnie o „Jedenastce innej niż pozostałe” będzie ten tekst. O piłkarzach, którzy, choć nie do końca doceniani, są odkryciami naszej ligi bądź przeżywają drugą młodość. Każdy z nich ma swój specyficzny styl gry, każdy z nich przypomina którąś z gwiazd europejskiego futbolu. Każdy z nich powinien również znaleźć się na liście życzeń czołowych polskich zespołów. Oto oni, ustawieni w ultraofensywnym systemie 3-5-2:

Bramkarz:

Wojciech Skaba czyli Gianluigi Buffon – kiedyś czołowy polski gimnastyk, dzisiaj bramkarz czyniący kolosalne postępy, jeden z najlepszych golkiperów ligi (porównywalny z Dolhą, Fabiańskim). Zwinny jak kot, dysponuje świetnym refleksem i silną psychiką. Słowa uznania dla działaczy warszawskiej Legii, którzy właśnie go sprowadzili za 200tys. euro – to około 20 razy mniej niż kwota uzyskana za Łukasza Fabiańskiego.

Obrona:

Błażej Radler czyli William Gallas – solidny i wszechstronny obrońca, nieco niedoceniany. Lubi zabierać się z piłką i stwarzać przewagę liczebną, do tego jak na defensora duża ilość bramek (4) i znikoma liczba żółtych kartek – tylko 5. Groźny przy stałych fragmentach gry.

Joseph Oshadogan czyli Roberto Ayala – jeden z najciekawszych obcokrajowców w naszej lidze. Zdecydowanie najlepszy defensor Widzewa: dopiero się pojawił w klubie a już kieruje grą linii obronnej, bez niego w składzie zespół Probierza traciłby dużo więcej goli. Do tego imponuje spokojem, trudny do ogrania w pojedynkach jeden na jeden. I 3 gole w 12 meczach.

Piotr Celeban czyli Gary Neville – „żelazne płuca” naszej ligi, ciekawy jestem ile ten zawodnik pokonuje dokładnie kilometrów w czasie jednego meczu. Cały czas w ruchu, biega od jednej szesnastki do drugiej, naprawiając przy okazji błędy Lilo, Thiago i reszty pseudograjków z Brazylii. Do tego świetna gra głową i przyzwoita skuteczność (3 gole).

Pomoc:

Jarosław Lato czyli Ryan Giggs – ta runda pokazała, że jest jednym z nielicznych polskich skrzydłowych z prawdziwego zdarzenia. „Kiwam, wrzucam: pełny serwis” – mógłby powtórzyć za bohaterem Shreka. Do tego świetnie zamyka akcje, co pokazuje chociażby bramka na 2-0 z finału Pucharu Polski. Panie Jarku – nazwisko zobowiązuje...

Cezary Wilk czyli Claude Makelele – były zawodnik Polonii, a obecnie ŁKSu przez ostatni rok poczynił ogromne postępy. Jeden z najlepszych defensywnych pomocników w naszej ekstraklasie: bardzo dużo widzi, świetnie się ustawia, co rusz stopuje akcję rywala, ratując skórę Hajcie i Leszczyńskiemu. Do tego potrafi efektownie ograć przeciwnika (np. przerzucić nad nim piłkę) i groźnie uderzyć z dystansu. Przydałby się wielu klubom z czołówki naszej ligi.

Radosław Majewski czyli Xavi – jeszcze niedawno grał w Zniczu Pruszków, po spotkaniu Pucharu Polski z Groclinem od razu ściągnięty do Grodziska. Zawodnik o olbrzymich możliwościach, kocha być przy piłce, świetne ostatnie podanie, solidny strzał z dystansu. Jakby to ujął Mateusz Borek wie, czym jest arytmia gry. Wiele dobrych spotkań plus koncert gry przeciwko Koronie Kielce. Wydaje się być godnym następcą coraz słabszego Surmy w Legii czy rozrywanego z BOTu Garguły.

Paweł Nowak czyli Hasan Salihamidzic – młodzieżowy mistrz Polski z Wisłą Kraków trenera Stawowego, ściągnięty przez niego potem ze Skrzyńskim i Radwańskim do Cracovii. Kolejny niedoceniany polski ligowiec: zawodnik może nie efektywny, może nie drybler a la Lato, ale wnoszący bardzo wiele do zespołu, wykonujący czarną robotę. Ustawiany najczęściej z boku pomocy świetnie radzi sobie w defensywie. Do tego wie, jak się ustawić i kiedy pojawić się w polu karnym. 7 goli w tym sezonie.

Bartosz Ława czyli Paul Scholes - pracowity, kreatywny ofensywny pomocnik, świetnie wyprowadza kontry. Wiecznie uważany za duży talent, lecz zawsze coś mu przeszkadzało: to kontuzja, to słabi partnerzy z zespołu. W Arce Stawowego osiągnął szczyt formy :oprócz techniki pokazuje walkę, dogrywa fajne piłki Dziedzicowi i Wachowiczowi, idzie na pressing, biega za trzech. Szkoda, że taki zawodnik najprawdopodobniej spędzi rok na zapleczu ekstraklasy...

Atak:

Jakub Grzegorzewski czyli Filippo Inzaghi – swego czasu w Kielcach zdominowany przez Kiełbasę i niechciany przez trenera. Dziś w Wodzisławiu strzela z regularnością Kałasznikowa. Zawodnik cały czas szukający piłki, utrudniający życie obrońcom, grający nieustannie na pograniczu spalonego. Może nie efektowny, ale jakże efektywny. Lis pola karnego, do tego świetnie grający głową. Po prostu nasz polski „El Pippo”...

Kamil Grosicki czyli Fernando Torres – inteligencją może nie grzeszy ale w piłkę grać potrafi. Jeden z najciekawszych polskich piłkarzy młodego pokolenia: szybki, świetnie dryblujący, ładnie prowadzący piłkę, grający z polotem i finezją. Ma w zasadzie już tylko jedną wadę, mianowicie skuteczność. Raczej wykluczona jest jego gra na drugoligowych boiskach, jako że poważnie interesują się nim warszawska Legia i francuskie Stade Reims. Problemem jest już tylko horrendalna kwota, jakiej żąda Antoni Ptak...

Czyż taki skład, odpowiednio zgrany i prowadzony, nie ugrałby czegoś w europejskich pucharach???

Rambo_NB

Piotr Celeban czyli Gary Neville – „żelazne płuca” naszej ligi, ciekawy jestem ile ten zawodnik pokonuje dokładnie kilometrów w czasie jednego meczu. Cały czas w ruchu, biega od jednej szesnastki do drugiej, naprawiając przy okazji błędy Lilo, Thiago i reszty pseudograjków z Brazylii. Do tego świetna gra głową i przyzwoita skuteczność (3 gole).

Jarosław Lato czyli Ryan Giggs – ta runda pokazała, że jest jednym z nielicznych polskich skrzydłowych z prawdziwego zdarzenia. „Kiwam, wrzucam: pełny serwis” – mógłby powtórzyć za bohaterem Shreka. Do tego świetnie zamyka akcje, co pokazuje chociażby bramka na 2-0 z finału Pucharu Polski. Panie Jarku – nazwisko zobowiązuje...

JAK MOZNA PORÓWNAC 2 NAJBARDZIEJ ZASŁUŻONYCH GRACZY MU DO JAKIS 2 PRZYDUPASÓW!! zagłebie nic nie ugra !!!

lysaczio

hmm to dlaczego nie graja w Reprezentacji Polski?

Rambo_NB

Mirko

dokladnie ! wiekszosc z wymienionych w nasteonym sezonie bedzie gowno grac ! tak jest zawsze ! ze po sezonie jest 100 nowych zajebistych zawodnikow .. a na nastepny sezon gowno gra 98 z nich ! Cool

gawlik

no niebył bym taki pewny. zreszta sa młodzi i przyszłość przed nimi.

Rambo_NB

ja im przyszlosci nie wroze!!

gawlik

wg mnie kilku ma wielkie szanse :Wojciech Skaba (no moze gdyby nie ta legia),Joseph Oshadogan (widzewiak wiadomo Razz

)

Rambo_NB

ja tylko pamietam Jarosław Lato z meczu z groclinem!

gawlik

wychowanek widzewa ;]

Rambo_NB

predator

Ty sam jesteś słaby! Wielu szanowanych piłkarzy polski było wychowankiem lub przewinęło sie przez widzew!

Rambo_NB

Imię Jarosław
Nazwisko Lato
Kraj Polska
Data urodzenia 17 czerwca 1977
Miejsce urodzenia Świdnica
Wzrost / waga 183 cm / 77 kg
Obecny klub Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski

Stal Świdnica
1994/95 (w) Lechia Dzierżoniów
1995/96 Lechia Dzierżoniów
1996/97 Lechia Dzierżoniów
1997/98 (j) Lechia Dzierżoniów
1997/98 (w) Śląsk Wrocław
1998/99 Śląsk Wrocław
1999/00 Śląsk Wrocław
2000/01 Śląsk Wrocław 17 2
2001/02 Śląsk Wrocław 26 0
2002/03 RKS Radomsko
2003/04 RKS Radomsko
2004/05 (j) RKS Radomsko
2004/05 Widzew Łódź
2005/06 (j) Widzew Łódź
2005/06 (w) Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski
2006/07 Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski
2007/08 (j) Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski

gawlik

ale wypromował sie w widzewie. bo chyba nie w radomsku hehe

Rambo_NB

2001/02 Śląsk Wrocław 26 0 tu juz gral caly sezon